📖 Bölüm 2 – Kuzeyin Sessizliği
Kuzey Ucu'nda geceler sessizlikten ibaretti. Burada ne saray fısıltıları vardı, ne de ihanet dolu gözler. Sadece soğuk… ve sonsuz karanlık. Rheon, her sabah kılıcının soğuk çeliğiyle uyanıyor, her gece aynı rüyayı görüyordu:
Lira'nın gözleri.Ona inanmayan, ondan korkan, onu düşman gibi gören gözler.
Kız kardeşi.Bir zamanlar kol kanat gerdiği, uykusuz gecelerde bile eğitmenleriyle savaşmasını izlediği küçük prenses…Şimdi, en acımasız düşmanlardan bile uzak olan bir ihanetti onun suskunluğu.
❄
Sürgünün ilk yılında Rheon hiçbir şey konuşmadı.İnsanların ondan çekinmesine izin verdi.Bazıları onu görmek bile istemedi.Bazılarıysa gizliden gizliye dua etti: "Umarız burada ölür."
Ama Rheon'un ne ölme niyeti vardı, ne yaşama arzusu.
Sadece öfkesi vardı.Temiz, yakıcı, tertemiz bir öfke.Ateş gibi değil…Soğuk, derin, sönmeyen bir öfke.
🛡️ Dağ Halkı ve "Kurt"
Kuzey Ucu'nda yaşayan birkaç kabile vardı. Krallığın unuttuğu halklar. Onlar, Rheon'u ilk başta bir sürgün sanmışlardı. Ama günler geçtikçe, karanlık ormandan gelen yaratıkları tek başına biçtiğini gördüler.Sırtında sadece siyah pelerini, elinde sade bir çelik kılıç.Ve ifadesiz bir yüz.
"İnsan değil bu." demişti biri."Lanetlenmiş." demişti diğeri.Ama en sonunda ona bir isim verdiler: "Kurt."
Kurt, kabilenin çocuklarını korudu.Ama onlara asla gülmedi.Kadınlar ona ilgi gösterdi, ama hiçbirine bakmadı.Sadece karanlıkla dövüştü. Ve sustu.
💔 Lira – Saraydaki Prenses
Bu sırada Arvenia'da, Prenses Lira tahtta yeni sorumluluklar alıyordu. Babası yaşlanmış, danışmanlar ona artık "geleceğin kraliçesi" gibi davranmaya başlamıştı.
Ama geceleri uyuyamıyordu.
Rheon'un son bakışı…Sustukça çığlık atan o gözleri…Ruhu kanar gibi hatırlıyordu.
"Ya yanlış yaptık?" demişti bir gece, baş danışmana.Eltherin sadece gülümsemişti. "Yüreğin zayıflığa yer bırakmasın, Majesteleri. Unut. O bir haindi."
Ama unutamıyordu.
⚔️ Bir Gece – Karanlık Geri Dönüyor
O kışın ortasında, Kuzey'in karanlık ormanlarından bir lanet yükseldi. Eskiden Rheon'un mühürlediği Kara Gölge Tarikatı, yeniden güç bulmuştu. Bu kez hedefleri başkentti.
Ve saray geç fark etti.Muhafızlar, birlikler… hepsi yetersizdi.Prenses Lira, ilk kez, Rheon olmadan bu dünyaya ne kadar hazırlıksız olduklarını fark etti.
"Eğer… geri dönseydi…" dedi kendi kendine.Ama sonra yüzünü ellerine gömdü.Hayır.Dönmezdi.Artık kimse için dönmezdi.